ruhumu kandıracak bir pamuk sekere ihtiyacım var.
kendime okdugum her maval silik anılarımdaki beni daha da görünmez kılıyor.
bu kacıncıdır bilmiyorum ertesi gün sıradan bir insan olarak uyanmayı düşlediğim
aynaya bakmaktanda nefret ediyorum artık
sonucta ne fark eder ki gozlerinin endamı
insanlarının yüzüne bakmaya yüzün olmadıkca
hem aynalar pek bi yanardöner
onlara hükmetmeye kudretin olmadıkça
yine de suçlamıyorum aynaları
içinde bulundugum ruh hali ve beni bu noktaya sürükleyen
sebebler silsilesinin tarifi oldukça basit
fakat asıl merak ettiğim kelimelerin çehresinde oluşacak hayret ifadesi
eminim kendilerini yan yana getirecek biçareyi ne kadar beklemişlerdir.
.

eyvallah hocam sağolun ve Allah hepimize şifalar versin ama keşke daha çok yazan ya da bu acıyı bi şekilde birlikte paylaşmaya çalışan olsa...ama nedense aynı dertten muzdarip insanlar olarak biz bile birbirimizden uzak kalıyoruz ve gün geçtikçe daha da yalnızlaşıyoruz.

Aynen katiliyorum latte.
Insani ister istemez degistiriyor bu sorun. Daha ice kapanik, daha empatik ve daha dikkatli birisi oldum diyebilirim. Bir ara da takinti haline gelen bir fikir yerlesmisti kafama...Sanki önceki hayatimda (reenkarnasyon anlaminda degil..agiz kokusu öncesi ve sonrasi diye ayiriyorum hayati:)) birilerine kötu davranmisim da, bu yüzden bu sorun olusmus diye düsünmeye baslamistim.
Oturup kime nasil davrandigimi analiz etmeme neden oldu..Neticede öz elestiri mekanizmam oldukca gelisti. Bir cok yanlis ve haksizlik yaptigimi anladim. Mesela baska birisiyle dalga gecmek, kücümsemek, pot kirmak, sürekli kendisini düsünmek, karsisindaki insanin yerine kendini koyamamak, yüzeysel olmak vs. Bunlari yaptigim durumlari hatirlayip iyice kafama yerlestirdim. Simdi cok cok cok daha dikkatli davraniyorum mesela. Demek ki karakterimin eksiklerini düzeltmeme yardimci oldu diyebilirim:))
Ama bir noktadan sonra böyle düsünmek de dogru degil tabii, takinti haline gelebilir. Her yanlistiktan kendini sorumlu tutmak, her negatif durumu illa ki de düzeltmeyi istemek de öz güven acisindan iyi degil.
Ama cok degistim, bunu biliyorum.
Evet, degistik..ama cözüm? Simdilik yok. Bazen enerjimin tükendigini hissediyorum. Ölüme ramak kala fikirlerimi toparliyor, gecici cözümlere yönlendiriyorum. Ama nereye kadar? Kafam coooook karisik, bin türlü nedeni olabilir. Bazen diyorum ki, keske elimden tutup bana yol gòsterebilecek birisi olsa. Tip uzmanlari bu yüzden gözümde cok büyüyor..Sanki cözüm dillerinin arkasinda, cikti cikacak. Bu esnada bir arkadasimiz baska bir baslikta yazdigi gibi, alternatif tip uzmani oldum diyebilirim. Yani bilim güzel de, cooook yavas isliyor. Mesela atiyorum..daha dün okudum, Staphylococcus Aureus'a karsi etkili bir madde bulunmus. Endolysin. Bunu farelerde test etmisler, bakteriyi antibiyotiksiz bitirebilen bir yol bulmussunuz..ama piyasaya sürülmesi daha en az 5-7 yil sürer mis. Yuh be! dedim.
Bizim sorunumuzla ilgili arastirmalar da böyle iste..N'olacak halimiz be arkadaslar. Keske tip okumus olsam da gereken bilgiyle kendi üzerimde deneyebilsem faydali olabilecek ilaclari. Ama buna da bilgisizligim engel.
Sanki birisi sürekli potansyelimizi icten baglamis gibi yasiyoruz..kelepceli bir halde.
Sonumuz ne olacak? Hayat boyunca bu sacma sorunla ugrasip, yasanmamis bir hayata veda mi edecegiz? Peki ne anlami var? Neden?
Neyse..burada negatif duygularimi kustum, kusura bakmayin. Ama kimseyle paylasamiyor insan. Yine de ümidimizi kesmeyelim..Bu basligin altina diger arkadaslar da kafalarindan gecen duygulari yazsa cok hos olur. Diger basliklarda zaten tip ve bilim eksenli yaziyoruz..Burasi da böyle olsun. Basligi acan arkadasa tesekkürler.

Kardesim benim de enerjim tukendi tukenecek yani sarjim bitmek uzere okadar siomrumki anla..herserde bir hayir yoktur misla ben universite ogrencisiyim 100 kisilik sinifta bi bende var budurum hicde oyle ser hayir olayi deil bunu sen cekiosun adalet yok esitkik yok hayat konusunda ....ne sifara ne alkol kullanan birisiyim ama bunlaei kullanan arkadaslarkm hic kokmuo bi akil dio sigaraya basla ben zaten su yasa kadar gunah lar islemisim bu saatten sonra hayati deli dolu yasa diorum ....kafamda soru isaretleriyle yasamaktan sikildim hergun bugun gunu nasil gecirmeliyim demekten sikildim .....ya inanirmisiniz 20 yasinda erkegim bikactane erkek arasasim var ama su yasima kadar birkere bile asam akilli arkadaslik kurdugum bi KIZ OLMADI HAYIRMI SERMI ......BENDE SANSSSS YOK OSEYDEN YOK ISTE..